ترانه ها

دانشجو که بودم به هزار و یک دلیل که دیگه حوصله فکر کردن بهشون رو ندارم خوب درس نخوندم
اواخرش با مرگ پدربزرگم که خیلی دوستش داشتم راهم افتاد به روان پزشک و وقتی وضعیت تحصیلیم رو براش شرح دادم گفت تو با این وضعیت روحی خیلی خوب درس خوندی ... من استرس و وسواس فکری داشتم ولی هیچ وقت فکر نمیکردم غیرعادی باشه ... پیش اومده بود که امتحانی رو کتابشو دو سه دور میخوندم ولی بازم درس رو می افتادم
هیچ یادم نمیره برای امتحان پایگاه داده کتاب روحانی رانکوهی در طی سه روز دوبار رفتم زیرسرم از بس که استرس داشتم تا کتاب باز میکردم تنگی نفس میگرفتم و فشارم می افتاد و همچین که پامو از خونه بیرون میزاشتم اوضاعم عادی میشد... ولی اصلا فکر نمیکردم که باید به پزشک مراجعه کنم

زمان دانشجویی تنها نقطه درخشانش کارهای پژوهشی بود
شاید سه برابر یک دانشجوی ارشد مطالعه خارج از درس داشتم در زمینه شبکه و اینترنت اشیا و کلودکامپیوتینگ
فقط برای درک الگوریتم ژنتیک کتاب 400 صفحه زبان اصلی جان هلند رو خوندم
یادش بخیر استادم گفت پشتکار تو منو متعجب کرده بچه

الان چند وقتیه دارو میخورم و استرسم کنترل شده .. توهمی دارم مثل بهتر شدن اوضاع
گاهی آدما دلشون میخواد یه کار بزرگ کنن برای اینکه گذشته شون رو جبران کنن
منم دلم میخواد درس بخونم و میدونم که میتونم در بهترین دانشگاه قبول بشم ولی نمیدونم وقتی پای امتحان و نمره پیش بیاد اونم احتمالا وقتی خوابگاهی هستم چه اتفاقی برام می افته
ترس از برگشتن وضعیتم منو از فکر تحصیل بازمیداره
گرچه دلم میخواد این دوره تحصیلی سیاه رو جبران کنم ولی...
دلم نمیخواد چند سال دیگه بچه من بیاد بگه مامان همه ارشد و دکتراس و مامان من لیسانس ... هرچند با این اوضاع امیدی هم به ازدواج ندارم هه
کاش می تونستم .. کاش می تونستم .. کاش ...
هیچ چیزی مثل فکر کردن به زمان از دست رفته آدمو پیر نمیکنه
حضرت علی (ع) می فرمایند از دست رفتن فرصت اندوهیست گلوگیر
و این اندوه بارها و بارها و بارها در گلوی من گیر کرده و حتی تبدیل به بغض و اشک شده